İzmir Travesti Hayatında Gizli Kalan En Çekici Anılar

İzmir… Kordon’un tuzlu rüzgârı, Alsancak sokaklarının hiç bitmeyen enerjisi, gece yarısı denizden gelen o hafif serinlik… Ama bu şehrin bir yüzü var ki, çoğu kişi bilmez, bilse de dillendirmez: travesti hayatının gizli anıları.

Bu anılar, kimsenin görmediği kapıların ardında, yarım kalan bakışlarda, bir gecelik sohbetlerde saklıdır. Kimi zaman bir kahkaha, kimi zaman fısıltıyla söylenen bir cümle, kimi zaman da sadece sessizlik… Ama hepsi, yaşayanın kalbine mühürlenmiş, dışarıya yalnızca küçük ipuçları veren hikâyelerdir.

Bir İzmir travestisi anlatıyor mesela:

“Bazen müşteri değil, sadece dost olmak isteyen biri gelir. Saatlerce denize karşı otururuz, konuşuruz. Kimi zaman elini tutarım, kimi zaman sadece gülüşürüz. Ama o anın sıcaklığı, bazen bütün gecelerden daha değerlidir.”

Bir başkası, Alsancak’ın dar sokaklarında yaşadığı ani bir karşılaşmayı anlatıyor:

“Bir yaz akşamı, hafif rüzgârda yürüyordum. Bir adam yaklaştı, göz göze geldik. Konuşmadan, sadece bakışarak yürüdük. O an, bütün şehir sessizleşmiş gibiydi. Belki de en erotik şey buydu; hiçbir temas yok ama her şey oradaydı.”

İşte bu yüzden İzmir travesti hayatındaki anılar sadece tensel değil, duygusal da… Bazen dokunuşlardan çok, dokunulmayan anlar daha yoğun hissettirir.

Ve belki de bu yüzden bu hikâyeler hep gizli kalır. Çünkü asıl çekicilik, herkesin bilmediği ama hissedenin asla unutmadığı o yarım kalmış anlarda saklıdır.

Röportaj: “Bazen dokunulmayan anlar, dokunulanlardan daha çekici”
– Bu hayatta seni en çok etkileyen anı neydi?

“Bir yaz akşamı Kordon’da oturuyordum. Hava ılık, hafif rüzgâr saçlarımı savuruyor… Bir adam yanıma oturdu. Konuşmadık bile. Sadece sigarasından bir nefes çekti, bana baktı. O bakışta bir merak, bir çekim, bir ‘keşke daha fazla zamanımız olsa’ hali vardı. Belki on dakika sürdü, belki bir ömür gibi hissettirdi.”

– En unutulmaz müşterin kimdi?

“Bir gece Alsancak’ta çalışıyordum. Orta yaşlı bir bey geldi. Normalde insanlar hemen konuya girer, o ise beni bir kafeye götürdü. Saatlerce konuştuk. Hayatını anlattı, ben de kendimden bahsettim. Hiçbir temas olmadı. Ama o gecenin sonunda, ‘Sen bana dokunmadan da iyi geldin’ dedi. İşte bu cümle, belki de duyduğum en etkileyici şeydi.”

– Sence neden bu anılar gizli kalıyor?

“Çünkü insanlar bu dünyayı hep fiziksel zevk üzerinden değerlendiriyor. Oysa asıl çekicilik, o anın yarattığı gizemde… Anlatırsam büyüsü bozulur diye, çoğunu içimde saklıyorum.”

Gecenin Kıyısında: İzmir’de Unutulmaz Bir Karşılaşma

Alsancak’ın dar sokaklarında adımlarımı yavaşlatarak yürüyordum. Hava hâlâ sıcak, denizden hafif bir tuz kokusu geliyor. Uzaklardan canlı müzik sesleri duyuluyor, etrafta geceye hazırlanan yüzler… O an, köşe başında bir gölge belirdi. Uzun topuklu ayakkabılarının sesi, taş kaldırımlarda yankılandı.

Göz göze geldiğimizde, zaman durdu. Üzerinde zarif ama cesur bir elbise vardı; omuzlarından düşen ince kumaş, hafif rüzgârda dalgalanıyordu. Dudaklarının kenarındaki hafif tebessüm, davetkâr ama aynı zamanda sırlarla doluydu.

Yanından geçip gitmek yerine, “Merhaba” dedim. Sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi rahat bir şekilde cevap verdi:

“Gece uzun… Belki birlikte yürürüz?”

Kordon’a doğru adım attık. Sokak lambalarının altından geçerken, yüzüne düşen gölgeler her defasında başka bir hikâye anlatıyor gibiydi. Konuşmalarımız hafifti ama gözlerimizdeki merak yoğundu.

Bir kafeye oturduk. Garson iki çay getirdi. O, ince belli bardaktan bir yudum aldı, bana doğru eğilip fısıldadı:

“İnsan bazen bir yabancının gözlerinde kendini bulur. Sen bana biraz öyle bakıyorsun.”

O an içimde tarifsiz bir sıcaklık hissettim. Elim masanın üzerinde, onun eline yaklaştı ama tam dokunacakken geri çektim. O da gülümsedi, sanki bu dokunmamış temas, dokunulandan daha derindi.

Gece ilerledikçe Alsancak sessizleşti. Kordon’da deniz kenarında yürürken ay ışığı ikimizin gölgesini suya düşürüyordu. Ayrılma vakti geldiğinde, elini hafifçe sıktı ve kulağıma şu cümleyi fısıldadı:

“Bazı anılar, yaşanırken değil, hatırlanırken daha çok dokunur.”

Ve o an, onunla yaşadığım her şeyin sadece bana ait, gizli ve en çekici anı olarak kalacağını biliyordum.