İzmir Esmer Güzeli Sude ile Spiritüalite

İzmir’in ılık rüzgârını bilirsin… Ne tam yazdır, ne tam kış; ama insana hep bir “yeniden başlama” hissi verir. İşte Sude’yi de ilk gördüğümde, o rüzgârın taşıdığı hafif meltem gibi bir enerjisi vardı. Esmer teni güneş ışığını kırar, gözleri bir şey anlatacakmış gibi parıldar. Fakat Sude’nin asıl dikkat çeken yanı, güzelliğinin ötesinde taşıdığı o sakin, derin spiritüel duruşuydu.

Bir gün Alsancak’ta kahve içerken ona “Bu huzuru nereden buluyorsun?” diye sorduğumda hafifçe gülümsedi:

“Huzur bulunmaz, hatırlanır,” dedi.
“Aslında hepimiz doğuştan huzurluyuz, sadece günlük koşuşturmada üzerini örtüyoruz.”

Bu cümleyi o gün bugündür unutmam.

Sude’nin Spiritüel Bakış Açısı

Sude için spiritüalite, uçuk kaçık ritüeller değil. Aksine çok basit birkaç prensipten oluşuyor:

1. Kendini gözlemlemek

“Düşüncelerini fark ettiğin an, onlardan özgürleşmeye başlarsın,” der.
Her sabah 5 dakika sessizce oturup nefesini dinlediğini anlatır.

2. Evrene alan açmak

Çoğu zaman bir şey olsun diye zorladığımızı söyler.
Sude’ye göre yaşam, itirazsız bir akışa teslim olduğunda zaten kendi ritmini buluyor.

3. Enerjiyi temizlemek

Izmir’in deniz kenarında yürüyerek bedenini ve zihnini arındırmayı seviyor.
“Deniz bana konuşur,” der hafif bir gülümsemeyle.
Belki de o yüzden, Karataş sahilinde yürürken yüzüne vuran rüzgârda ayrı bir huzur hissedersin.

Küçük Bir Anı: Sude ile Gün Batımı

Bir akşam birlikte Kordon’a gittik. Gün batıyordu; gökyüzü turuncu, pembe ve mora çalan renklerle boyanmıştı. Sude durdu, denize baktı ve dedi ki:

“Gün batımı aslında vedanın değil, dönüşümün sembolüdür.”

O anda gerçekten de her şey daha anlamlı görünmüştü.
Sude’nin yanında insan, hayatın koşuşturmasını unutup kendi içine bakmayı öğreniyor.

Sonuç: Sude ile Spiritüalite Bir Güzellik Değil, Bir Yolculuk

İzmir’in esmer güzeli Sude, sadece fiziksel bir güzellikten ibaret değil; etrafına yaydığı sakinlik, insanı kendine döndüren spiritüel dokunuşu ve yaşamı yorumlama şekliyle hatırlanan biri.

Onunla bir sohbet bile ruhu hafifletir;
deniz gibi sakin, rüzgâr gibi ferah, İzmir gibi sıcak…